Pokonaj łuszczycę u podstaw

Według danych Światowej Organizacji Zdrowia łuszczyca w Polsce spędza sen z powiek około 3 % społeczeństwa. Jest przewlekłą, zapalną  chorobą o genetycznym i immunologicznym podłożu, a  co najważniejsze zmiany skórne są jedynie jej widocznym symptomem. Do ujawnienia łuszczycy przyczyniają się zarówno czynniki środowiskowe jak i psychogenne. W leczeniu schorzenia współczesna medycyna oferuje kurację miejscową, terapię systemową i naświetlanie skóry. Każda z tych metod jest jednak tylko działaniem doraźnym, obarczonym mniejszym lub większym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych i niesłusznie skupia się głównie na zaleczaniu widocznych zmian na skórze.

Co dokładnie wiemy na jej temat? W procesie chorobowym pośredniczą nieprawidłowo pobudzone komórki odpornościowe (limfocyty T), które podejmują przeciw komórkom skóry taką samą reakcję zapalną, jak w przypadku zwalczania bakterii. Proces ten przyczynia się do nieprawidłowej i nadmiernej produkcji komórek naskórka, które dojrzewają aż 6,5 razy szybciej niż w przypadku zdrowych komórek skóry. Pod warstwą nowych komórek nieustannie powstają komórki jeszcze nowsze. Liczne warstwy naskórka tworzą charakterystyczny dla choroby wykwity zlokalizowane najczęściej w rejonach najbardziej narażonych na drobne urazy, czyli na skórze głowy, w okolicy kolan, łokci, w rejonie lędźwiowo- krzyżowym.  Zmiany mogą dotyczyć również płytki paznokciowej, błon śluzowych jamy ustnej, narządów płciowych. Do rzadziej obserwowanych postaci klinicznych łuszczycy  należy erytrodermia łuszczycowa, łuszczyca krostkowa oraz łuszczyca stawowa, która towarzyszy 30-40% chorych z łuszczycą zwykłą. I o ile zmiany skórne bezdyskusyjnie obniżają jakość życia chorego, niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że postać stawowa łuszczycy może prowadzić prędzej czy później do znacznego ograniczenia ruchomości kończyn, a nawet do kalectwa.

Predyspozycja genetyczna nie jest  gwarantem zaistnienia choroby. Do jej pojawienia przyczyniają się tzw. czynniki wyzwalające, między innymi: infekcje bakteryjne dróg oddechowych, urazy oraz uciski typu fizycznego, nadmierny stres, palenie papierosów, niektóre leki (np. niesteroidowe leki przeciwzapalne, środki przeciwreumatyczne), nieprawidłowa dieta.

Bez radykalnej zmiany stylu życia nie możemy spodziewać się remisji choroby. Oprócz szukania sposobów radzenia sobie ze stresem, odpowiedniej pielęgnacji skóry, prawidłowego nawodnienia, unikania leków (np. odkwaszających żołądek) i używek należy wprowadzić poniższe zasady.

Utrzymaj odpowiednią masę ciała

Badania epidemiologiczne wskazują na istnienie związku nadmiernej masy ciała i łuszczycy, otyłość uznawana jest nawet za jeden z czynników powstawania tej choroby i wiązany jest z pogorszeniem rokowań w przebiegu jej leczenia. Wykazano, że otyłość zwiększa ryzyko powstawania łuszczycy prawie dwukrotnie, a spadek masy ciała w następstwie wprowadzenia niskokalorycznej diety i aktywności fizycznej przyczynia się do łagodzenia objawów choroby. Ponadto wraz ze wzrostem BMI zwiększa się również ryzyko stawowej postaci tej choroby. Jedną z przyczyn takiej zależności jest zdolność komórek tłuszczowych do produkowania tzw. czynników prozapalnych stymulujacych zapalenie skóry związane z chorobą.

Uważaj na gluten i kazeinę

Słynny już gluten obecny w zbożach, takich jak pszenica, żyto i jęczmień oraz kazeina (białko mleka krowiego) zaliczane są do substancji wywołujących nieprawidłową reakcję ze stronu układu odpornościowego, a dodatkowo przyczyniają się do powstawania nieszczelności jelita. Badania epidemiologiczne i kliniczne sugerują ponadto, że istnieje związek między łuszczycą a nietolerancją glutenu związaną z celiakią. Jeśli zatem zdiagnozowano u ciebie łuszczycę pamiętaj o obserwacji dolegliwości charakterystycznych dla choroby trzewnej, takich jak biegunka, wzdęcia, zmęczenie i w razie ich występowania o wykonaniu badań w kierunku wykluczenia lub potwierdzenia choroby.

Rozważ dietę wegetariańską lub przynajmniej ogranicz produkty mięsne

Dieta wegetariańska wyłączająca produkty mięsne charakteryzuje się niższą podażą niekorzystnych składników (m.in. kwasu arachidonowego oraz nasyconych kwasów tłuszczowych i cholesterolu). U osób długotrwale stosujących taką dietę można zauważyć lepsze wyniki związane z parametrami krwi, między innymi niższy wskaźnik stanu zapalnego- CRP. Pamiętając, że łuszczyca wiąże się z ogólnoustrojowym stanem zapalnym można zatem zakładać, że taka dieta wpłynie na wyciszenie objawów tej choroby.

Wprowadź do diety produkty przeciwzapalne

Zaleca się wprowadzanie do diety produktów mających właściwości odkwaszające organizm i neutralizujące wolne rodniki związane ze stanem zapalnym. Warto zwiększyć ilość warzyw i owoców, zwłaszcza tych o intensywnej barwie gdyż zawierają najwięcej związków zwanych  flawonoidami o właściwościach antyoksydacyjnych. Spośród tłuszczy wybierać należy te o wysokiej zawartości przeciwzapalnych kwasów omega-3, które znajdziemy między innymi w oleju rzepakowym, oleju lnianym czy oliwie. Korzystne właściwości będzie miał również olej z ogórecznika czy wiesiołka  zawierające kwasy gamma- linolenowe (omega-6), które łagodzą stany zapalne związane z łuszczycą i pomagają utrzymać elastyczność skóry. Należy ograniczać natomiast tłuszcze nasycone obecne w produktach zwierzęcych (mięso, produkty nabiałowe).  Warto pamiętać, że produkty roślinne takie jak olej kokosowy czy olej palmowy również obfitują w kwasy tłuszczowe tego typu. Uważać należy również na oleje roślinne podgrzewane w obecności wodoru obfitujące w tzw. tłuszcze trans, które są uznawane za jeszcze bardziej szkodliwe niż tłuszcze nasycone gdyż nie tylko podnoszą poziom złego cholesterolu LDL ale również obniżają poziom dobrego- HDL. Tłuszcze typu trans znajdują się między innymi w przemysłowych wypiekach, margarynach, przekąskach i żywności przetworzonej. Z przypraw jak najczęściej warto sięgać po kurkumę, która ma udowodnione właściwości przeciwzapalne.

Wspomóż proces detoksykacji

Według eksperta z dziedziny medycyny naturalnej Andreasa Moritza nie można pominąć faktu, że łuszczyca, tak jak inne choroby skóry wiąże się również z przeciążeniem podstawowych narządów detoksykujących- wątroby, nerek, okrężnicy, płuc i układu limfatycznego. Skóra, próbując usunąć nadmiar zgromadzonych w organizmie toksyn i metabolitów komórkowych ulega silnemu zakwaszeniu. Związki toksyczne początkowo odkładają się w tkance łącznej znajdującej się pod skórą właściwą, co przyczynia się w dalszym ciągu do dysfunkcji komórek skóry związanych z powstawaniem wykwitów. Substancje toksyczne oraz szczątki białek pochodzące ze zniszczonych komórek są pożywką dla bakterii i przyczyniają się do ciągłego podrażnienia naskórka i stymulacji procesu zapalnego. Pomocne w procesie detoksykacji krwi mogą być alkalizujące soki warzywno- owocowe oraz odpowiednie zioła. Do soków lub koktajli warto wykorzystywać owoce takie jak: mango, banany, jabłka, winogrona, jagody, borówki. Z warzyw zaleca się szczególnie: marchew, buraki, kapustę i seler. Do ziół skutecznie oczyszczających krew należy miedzy innymi pokrzywa i czystek. Dodatkowo warto sięgnąć po preparaty i zioła wspierające regenerację i pracę wątroby, takie jak ostropest plamisty, mniszek lekarski czy ziele karczocha.

Unikaj cukrów prostych

Autor książki „Nie daj się zjeść grzybom candida” podkreśla, że na wczesnym etapie rozwoju łuszczycy dochodzi do przerostu patogennej mikroflory jelit na niekorzyść tzw. „dobrych” bakterii, co w dalszej kolejności przyczynia się do drożdżycy jelita grubego, a następnie grzybicy ogólnoustrojowej oraz związanej z tym toksemii wątroby. Wystąpienie objawów łuszczycy zazwyczaj jest następstwem dysfunkcji jelita, takich jak wzdęcia, gazy, biegunki, zaparcia, problemy trawienne charakterystyczne dla zespołu jelita drażliwego, a także pogorszenia funkcji trzustki i wątroby. Dalsze uleganie słodkim przekąskom, na które występuje w tym czasie wzmożony apetyt może prowadzić do zaostrzenia się objawów choroby, co jest związane z rozrostem grzybni w całym organizmie.  Oprócz unikania cukru w diecie pomocne w terapii antygrzybiczej mogą okazać się preparaty, takie jak: liść orzecha włoskiego, olejek tymiankowy, olejek oregano, owoc kminku, olejek cynamonowy, olejek goździkowy,  olejek z nasion grejpfruta czy vilcacora.

Wyeliminuj  alergeny  pokarmowe

Obecnie testy opóźnionej alergii pokarmowej są bardzo pomocne w leczeniu łuszczycy. Okazuje się, że nawet produkty powszechnie uznawane za zdrowe mogą u konkretnej osoby nie być dobrze tolerowane. Czasowa eliminacja produktów, które wywołują w organizmie nieprawidłową odpowiedź ze strony układu odpornościowego jest kluczowa w procesie wyciszania ogólnoustrojowego stanu zapalnego i leczeniu zaburzeń przepuszczalności bariery jelitowej.

Uzupełnij niedobory

Ponieważ wystąpienie objawów łuszczycy i chorób jej towarzyszących wiąże się już najczęściej z dużym deficytem niektórych składników  w organizmie, warto w pierwszym etapie leczenia wspomóc się odpowiednią suplementacją.  Pomocne mogą okazać się preparaty zawierające witaminy z grupy B, biorące udział we wszystkich reakcjach z udziałem enzymów, a także przeciwutleniacze chroniące przed stresem oksydacyjnym na poziomie komórkowym- witamina A, C, E, Q10. Niezwykle istotne może być również uzupełnienie mikroelementów i makroelementów (m.in. cynk, selen, magnez).  Szczególnie polecanym w tym schorzeniu roślinnym preparatem jest ziele bratka oraz łopian większy. To pierwsze zawiera m.in. taniny usprawniające pracę gruczołów łojowych, flawonoidy, witaminę E oraz nienasycone kwasy tłuszczowe a korzeń łopianu posiada właściwości przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne. Nasilenie zmian łuszczycowych stwierdzono również po zastosowaniu leczenia antybiotykami, które prowadzą do niszczenia dobroczynnych kultur bakterii jelitowych. Wskazana jest zatem odpowiednia probiotykoterapia dobrej jakości preparatem wieloszczepowym lub po uprzednim badaniu mikroflory jelit probiotykiem celowanym. Warto rozważyć dodatkowo podaż glutaminy, która wspomaga odbudowę błony śluzowej jelita. Na uwagę zasługuje również odpowiednia podaż witaminy D3, która odgrywa istotą rolę w proliferacji i dojrzewaniu komórek naskórka. Warto zastosować odpowiednią suplementację tą witaminą, po uprzednim zbadaniu jej zawartości we krwi – (25-OH-D3). Przy podaży powyżej 4.000 j.m / dzień warto pamiętać o połączeniu jej z witaminą K2(MK7), która zapobiega sprzyjającego miażdżycy procesowi odkładania się wapnia w naczyniach krwionośnych.

Odpowiednią suplementację należy wprowadzić oczywiście po uprzedniej konsultacji z lekarzem lub dietetykiem prowadzącym.

Zastanawiający jest fakt, że skoro powszechnie mówi się już o immunologicznych podstawach łuszczycy proponowane leczenie skupia się jedynie na łagodzeniu widocznych symptomów tej choroby jakimi są zmiany skórne.  Przecież skoro u podstaw powstawania choroby leży nieprawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny, a ponad 60 % komórek odpornościowych znajduje się w jelitach, kluczowe w leczeniu wydaje się dążenie do usprawnienia funkcjonowania układu pokarmowego i odbudowy prawidłowej mikroflory jelit.

Zanim więc zdecydujesz się na proponowane powszechnie metody leczenia postaraj się wdrożyć w życie tych kilka zmian, które bardzo szybko mogą okazać się dla ciebie jedynym słusznym postępowaniem w tej chorobie.